Ο Άγιος Νικόλαος, τη μνήμη του οποίου τιμάμε σήμερα 6 Δεκεμβρίου, γεννήθηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς ευσεβείς και πλουσίους και έδρασε την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284 – 304 μ.Χ.), Μαξιμιανού (286 – 305 μ.Χ.) και Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Ο Άγιος Νικόλαος, σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας. Αλλά ο Νικόλαος, εμπνεόμενος από φιλάνθρωπα συναισθήματα, διέθετε την περιουσία του για να ανακουφίζει άπορα, ορφανά, φτωχούς, χήρες, στενοχωρημένους οικογενειάρχες. Ένας μάλιστα, θα διέφθειρε τις τρεις κόρες του, προκειμένου να εξασφαλίσει χρήματα. Όταν το έμαθε αυτό ο Νικόλαος, μυστικά σε τρεις νύκτες εξασφάλισε την προίκα των τριών κοριτσιών, αφήνοντας 100 χρυσά φλουριά στην κάθε μία. Έτσι, οι τρεις κόρες αποκαταστάθηκαν και γλίτωσαν από βέβαιη διαφθορά.
Στην συνέχεια αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο, λόγω όμως της ξεχωριστής αρετής του τιμήθηκε, χωρίς να το επιδιώξει, αρχικά με το αξίωμα του Ιερέα στα Πάταρα και συνέχεια με το αξίωμα του αρχιεπισκόπου Μύρωνος. Από τη θέση αυτή καθοδηγούσε με αγάπη το ποίμνιό του και ομολογούσε με παρρησία την αλήθεια. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τους τοπικούς άρχοντες και ρίχτηκε στη φυλακή.
Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Μάλιστα έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο, όπου ξεχώρισε για τη σοφία και την ηθική του τελειότητα.
Κάντε like στην σελίδα μας στο facebook ΕΔΩ
Ο Άγιος Νικόλαος ήταν προικισμένος και με το χάρισμα της θαυματουργίας με το οποίο έσωσε πολλούς ανθρώπους και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του το 330 μ.Χ. Για παράδειγμα όταν κάποτε κινδύνευσε κάποιος στη θάλασσα – λόγω σφοδρών ανέμων – και επικαλέστηκε το όνομα του αγίου σώθηκε και μάλιστα ενώ βρισκόταν στη μέση του πελάγους βρέθηκε αβλαβής στο σπίτι του. Το θαύμα έγινε αμέσως γνωστό στην Πόλη και ο λαός προσήλθε αμέσως σε λιτανεία και αγρυπνία προκειμένου να τιμήσει το θαυματουργό Άγιο.
Στη αγιορείτικη μονή Σταυρονικήτα, η οποία επίσης εορτάζει σήμερα, βρίσκεται η θαυματουργή ψηφιδωτή εικόνα του Αγίου Νικολάου του Στρειδά, της οποίας την ιστορία αξίζει να μάθουμε.
Ο θρύλος λέει ότι την εποχή της Εικονομαχίας οι μοναχοί έριξαν στη θάλασσα πολλές εικόνες της μονής, για να γλιτώσουν από τα χέρια των Εικονομάχων. Αιώνες μετά, το μοναστήρι κάηκε από κουρσάρους. Την εποχή της αναστύλωσής του, το 1553, οι μοναχοί ψαρεύοντας, ανέσυραν από τα βάθη της θάλασσας την εικόνα του Αγίου Νικολάου, με ένα στρείδι να έχει κολλήσει στο μέτωπο του Αγίου.
Προσπαθώντας να το αφαιρέσουν, είδαν με έκπληξη να αναβλύζει αίμα από το σημείο εκείνο. Το γεγονός αυτό έγινε αφορμή η εικόνα να θεωρηθεί θαυματουργή και το μοναστήρι να αφιερωθεί στον Άγιο Νικόλαο (ενώ αρχικά χτιζόταν στο όνομα του Αγ. Ιωάννη του Προδρόμου).
Όλα τα πλοία του πολεμικού και εμπορικού μας ναυτικού φέρουν την εικόνα του Αγίου Νικολάου, ενώ σε κάποια πλοία (όπως το Θωρηκτό Αβέρωφ) υπάρχουν μικρά παρεκκλήσια αφιερωμένα σε αυτόν.
Εορτολόγιο: Νικόλαος, Νικόλας, Νίκος, Νικολός, Νικολής, Νικολάκης, Νικολέττα, Νικολούδα, Νικολίτσα, Νικολίνα, Νικολέτα, Νικόλ. Μυριαλλής.
Απολυτίκιο:
Ήχος δ’.
Κανόνα πίστεως και εικόνα πραότητος, εγκρατείας Διδάσκαλον, ανέδειξέ σε τη ποίμνη σου, η των πραγμάτων αλήθεια· διά τούτο εκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια. Πάτερ Ιεράρχα Νικόλαε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
