Διανύουμε την Εβδομάδα των Παθών του Χριστού. Μια Μεγάλη Εβδομάδα γεμάτη συμβολισμούς και νοήματα, αγάπη και προδοσία. Αμαρτίες και συγχώρεση, νηστεία και κορύφωση του Θείου δράματος. Ο καθένας μας ανεβαίνει τον δικό του Γολγοθά, άλλος μεγαλύτερο και άλλος μικρότερο. Το ζητούμενο είναι να υπομένεις, να επιμένεις και να βγαίνεις νικητής, φτάνοντας στην κορυφή (σχεδόν) αλώβητος.
Πολλά τα θέματα στον μικρόκοσμό μας, εδώ στην Ανατολική Αττική. Ακόμη και μέσα στην Μεγάλη Εβδομάδα, δεν λείπουν οι κακίες, η διαπλοκή, τα ”καρφώματα” και οι ασχήμιες. Και μιλώντας συγκεκριμένα για τη Ραφήνα, όπου βρίσκεται και η έδρα της εφημερίδας μας, είναι κάτι τύποι που υποδύονται τους καλούς Χριστιανούς, δήθεν θεοσεβούμενοι (και μου έρχονται στο μυαλό 2-3), με τους μεγάλους σταυρούς και τα ψαλτήρια. Το μόνο που πραγματικά τους ενδιαφέρει είναι η εκδίκηση και η ”κονόμα”. Γλείφουν εκεί που έφτυναν, και δεν διστάζουν να συκοφαντήσουν ανθρώπους προς ίδιον όφελος.
”Αχ καημένε, οσφυοκάμπτη, ένα φοβισμένο ανθρωπάκι είσαι, που εύχεσαι το τώρα να μείνει αιώνια. Γιατί αλλιώς θα σε φάει η μαρμάγκα της λήθης. Οπως και θα γίνει.”
Πάντα θα υπάρχει ένας Ιούδας, που θα κάνει τη ζημιά για τα τριάκοντα αργύρια. Γιατί αυτός είναι ο ρόλος του, και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι το χρήμα. Αλλά γι αυτά έχουμε χρόνο μπροστά μας. Και από εμάς θα τα μάθετε όλα εν καιρώ.
